چکیده: باطل‌گرايي، يكي از مفاهيم مهم در قرآن است كه به‌طور مستقيم به نحوه تفكر، عمل و درك انسان از واقعيت‌ها و حقيقت‌ها مرتبط مي‌شود. قرآن، در بسياري از آيات خود، به بحث پيرامون باطل‌گرايي پرداخته و آن را در مقابل حقيقت و ايمان قرار مي‌دهد. باطل‌گرايي به عنوان موضوعي نوين با ابعاد متنوع در آيات قرآني مطرح شده است. شناخت ابعاد باطل‌گرايي، كه شامل عوامل و عواقب آن مي‌شود، مي‌تواند در يافتن مسير فطرت بسيار اثرگذار باشد. پژوهش حاضر بر اساس الفاظي چون «باطل»، «مبطلون» و «بَطَل» كه در قرآن آمده، انجام گرفته است. اين تحقيق با هدف آشنايي و دوري جستن از عوامل و عواقب باطل‌گرايي و همچنين شناسايي مصاديق آنها به كمك آيات قرآن انجام شده است. هدف اصلي پژوهش، ريشه‌يابي قرآني عوامل و عواقب باطل‌گرايي و توجه به مصاديق آنها همراه با تطبيق اين عوامل و مصاديق در زندگي فردي و اجتماعي انسان است. روش اين تحقيق به صورت توصيفي – تحليلي مي‌باشد .عناوين به دست آمده در اين پژوهش ابتكاري بوده . نتايج نشان داده است كه باطل‌گرايي از منظر قرآن، نه‌تنها به معناي گمراهي و انحراف از مسير خداوند است، بلكه مي‌تواند فرد و جامعه را به فساد دچار كند. قرآن ، با تأكيد بر حقيقت و دوري از باطل، انسان‌ها را به سمت اصلاح فردي و اجتماعي و رسيدن به كمال انساني هدايت مي‌كند. نوآوري تحقيق در اين است كه با بررسي تمامي الفاظ از ريشه «باطل» و استخراج عناوين و مصاديق مربوط به باطل‌گرايي، پژوهشي جديد در علوم قرآني به دست آمده است.