نویسندگان:
علی خادمی1 ، سارا فتاح زاده2 .1دانشیار گروه روانشناسی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایران.
2کارشناسی علوم تربیتی گرایش پیش دبستانی ودبستان دانشگاه پیام نور ایلام آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان مهران
چکیده فارسی: آموزش و یادگیری یکی از عناصر حیاتی توسعه هر جامعه است و مدارس ابتدایی به عنوان پایه ای اساسی در فرآیند آموزش ایفای نقش مهمی دارند از یک سو، روش های سنتی آموزشی در مدارس ابتدایی برخی مزایا و ارزش ها را به دنبال دارند، اما از سوی دیگر، نیاز به تجدید نظر و بهبود در روش های آموزش و یادگیری حس می شود معضلات موجود در روش های سنتی آموزش در مدارس ابتدایی، نشانگر نیاز به تغییر و به روزرسانی است از جمله این معضلات می توان به عدم جلب توجه فردی، کمبود اشتیاق در دانش آموزان ابتدایی و ناکارآمدی در انتقال مهارت ها اشاره کرد به منظور مواجهه با این چالش ها، نیاز به یک دیدگاه نوین و مبتنی بر رویکرد پروژه ای به عنوان یک الگوی جدید در آموزش و یادگیری در مدارس ابتدایی مطرح می شود توجه به اهمیت دوره ابتدایی در شکل دهی توانمندی های افراد در طول عمر، نیازمند تدابیر جدی در حوزه آموزش و یادگیری است رویکرد مبتنی بر پروژه نه تنها می تواند بهبود درک دانش آموزان ابتدایی از مفاهیم آموزشی را ایجاد کند بلکه توانایی های عملی و عقلانی آنان را نیز تقویت می کند این الگوی آموزشی قابل تطبیق با تغییرات سریع جامعه و فناوری می باشد و می تواند به بهبود فرآیند یادگیری و تربیت اجتماعی فردی در مدارس ابتدایی کمک کند در این مقاله، به بررسی مزایا و چالش های روش های سنتی آموزش و یادگیری در مدارس ابتدایی پرداخته و نیاز به الگوی آموزشی مبتنی بر پروژه مطرح شده است این الگوی آموزشی به عنوان یک راهکار نوین برای بهبود کیفیت آموزش و تربیت در مدارس ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته و اهمیت اجرای طرح ها و پروژه های آموزشی در این سطح مورد تاکید قرار گرفته است